Of we wel of niet snel, langzaam of misschien zelfs helemaal niet verslaafd raken, schijnt voor een belangrijk deel genetisch bepaald te zijn. Of dit werkelijk klopt, weet ik niet, maar voor mij geldt dat in elk geval wel.
’
Mijn genen hebben voor mij bepaald dat ik binnen no-time verslaafd ben. Zo ben ik onder andere verslaafd aan de zon, aan lezen, aan teevee kijken, aan mahjong spelen, aan schaken, aan luieren, aan de HU, bij warm weer aan bier, aan surfen op internet, aan m’n hond, en ik ben vooral verslaafd aan roken.
Ik rook al vanaf m’n dertiende. De laatste jaren rook ik sigaartjes. En gewoon over m’n longen. Diep inhaleren. Lekker veel teer en nicotine.
Na de zoveelste keer holteontsteking, langdurige verkoudheid en bronchitis, ben ik vorige week gestopt met roken. Niet een zoveelste stoppoging, nee, echt gewoon gestopt. Is de bedoeling tenminste.
Valt niet mee trouwens, komt door m’n genen natuurlijk. “ Ik kan er niets aan doen, zit in m’n genen”. Is dat geen heerlijk excuus.
Ik ben benieuwd wie het wint: gewoon ik of m’n genen.
