Stressverlagend moet het zijn. En goed voor je carrière. Maar wie lukt het nog zijn mobiel weg te leggen om een boek te lezen? Studenten in elk geval nauwelijks.
Op de foto zien we een schaterende Sanne Tromp en Deirdre Carasso. Beide directeur in Utrecht, de een van de lerarenopleidingen aan de HU, de ander van de bieb. Ze hebben plezier want eindelijk is het dan zover, op deze dinsdagmiddag: ze gaan samenwerken. Voortaan komen de boeken naar de HU – en de studenten naar de Neude.
Na het officiële moment staat Tromp met een glaasje in zijn hand. ‘Het is blijkbaar de eerste keer dat een hogeschool dit doet, met zo’n bieb.’ Hij vindt dat vreemd. ‘Wat is er nu belangrijker dan lezen?’
En toch komt deze middag niet uit zijn koker, benadrukt de verse directeur meermaals. Het is Lys Norbruis die al jaren bezig is met een leesrevolutie. In haar lessen, met haar columns, leesplankjes en boekenclubs. Zelfs haar e-mails laten haar bevlogenheid zien: ‘Ik lees nu Krekel’, staat er in de handtekening.
Vandaag oogt Norbruis tevreden. Haar lerarenopleiding Nederlands en Bibliotheek Utrecht gaan drie jaar lang samenwerken opdat de toekomstige docenten straks in ieder geval zelf met een boek in aanraking zullen zijn geweest.
Tromp merkt op dat hij zojuist een afspraak met Carasso heeft gemaakt, voor over een jaar. ‘Om te evalueren. Een handtekening zetten is gemakkelijk’, grinnikt ie. ‘Maar het moet ook iets opleveren.’
