In slechts negen maanden tijd groeide hij uit tot een icoon binnen de gangen van HU Amersfoort: huismeester Dennis. Altijd aanspreekbaar en altijd goedgehumeurd. Maar op 20 juni zwaait hij af. Tot verdriet van veel studenten, docenten, collega’s én van zichzelf.
Wie regelmatig door de draaideur van de HU in Amersfoort loopt, kent hem: huismeester Dennis. Met zijn aanstekelijke energie en open houding werd hij in razend tempo een vertrouwd gezicht voor studenten en medewerkers. Nu het einde van zijn contract nadert, kijkt hij terug met een lach én een traan. ‘Dit was de leukste baan die ik ooit heb gehad.’
De tekst gaat verder na de foto
Wat deed je voor de HU?
‘Haha, ach… wat niet? Ik heb in de media gewerkt – dat was mijn droom. Als daar geen werk was, draaide ik mee in een fabriek. Ik heb een logistieke opleiding gedaan, was vertegenwoordiger, merchandiser, én directeur van mijn eigen bedrijf. Dertig jaar geleden begon ik ooit aan de HKU – niet afgemaakt – maar ik ben sinds kort weer aan het schilderen. Je moet een allrounder zijn in het leven, dat hou ik mezelf altijd voor.
Oh ja, en ik ben al bijna zes jaar wereldrecordhouder: de meeste stationspiano’s bespeeld in één dag. In zestien uur en veertig minuten speelde ik op piano’s op zeventien verschillende stations.’
Wat was voor jou een hoogtepunt op de HUA?
‘Poeh… ik werd gevraagd voor brainstormsessies met studenten. Wist eerst niet eens wat dat was! Maar dat out-of-the-box denken past perfect bij de rol van huismeester: hoe los je dingen op die buiten het protocol vallen?
Een ander bijzonder moment was een soort College Tour. Ik werd samen met twee gasten geïnterviewd voor een zaal met bijna tweehonderd studenten. Twee uur lang mochten ze alles vragen, het thema was afkomst en hoe dat je leven beïnvloedt. Toen ik vertelde dat ik van de Molukken kom, wisten ze daar maar weinig van af. Nou, dan heb je iets om over te vertellen.’
De tekst gaat verder na de foto
Wat maakt dat juist dít je favoriete baan was?
‘De energie die hier hangt. De mensen zijn positief, open. Ik ben ook wel eens in het gebouw van HU Utrecht geweest – dat voelt toch wat… grauw. En dat reflecteert ook op de mensen. Hier, in Amersfoort, is het gewoon zonniger.
En genieten van de zon is zo’n beetje zijn levensmotto. Huismeester Dennis is namelijk niet alleen zijn functietitel, maar ook zijn artiestennaam. De zomerhit Genieten van de zon van de one and only Huismeester Dennis is iedereen bekend op de HU. Recent kwam er ook een videoclip uit, inclusief een rolletje van feesticoon Johan Vlemmix, opgenomen op het dakterras van HU Amersfoort.
‘Dat liedje schreef ik al twee jaar geleden als demo, maar ik was het vergeten. Tot er een lange periode zonder zon was. Toen zei een collega: ‘’Eindelijk, we kunnen weer genieten van de zon’’. Hé, dat zinnetje ken ik! Dus ik zocht het weer op. Toen zeiden mijn collega’s: ‘’Je moet dit uitbrengen!’’
Dus ik ging terug de studio in. Drie studenten gaven tips over de beat. Een docent bood aan achtergrondzang te doen. En op 25 april, een belangrijke Molukse dag, kwam het nummer officieel uit.’
En Johan Vlemmix?
‘Die ken ik al dertien jaar. Dus ik zei: ‘’Jij wordt de rector van de Feest Academie.’’ Ik had ook Dries Roelvink gevraagd, maar die reageerde niet, haha.’
De tekst gaat verder na de video
Je bent altijd zo positief, hoe komt dat?
‘In oktober 2020 had ik een zwaar auto-ongeluk. Iemand raakte de achterkant van mijn auto, ik vloog van de weg en eindigde in de vangrail. Auto: total loss. En ik? Ik kwam er vanaf met een schrammetje. Echt, ik kon de engeltjes op m’n schouders tellen. Het had het einde kunnen zijn. Maar ik ben er nog. En toen dacht ik: alles wat ik vanaf nu doe, moet leuk zijn. Ik zag m’n leven letterlijk aan me voorbij flitsen, en dat liet me vooral zien hoeveel ik heb om dankbaar voor te zijn. Het universum is nog niet klaar met me, gelukkig.
Ik heb twee tattoos die heel belangrijk voor me zijn, in het Japans. Eén betekent ‘’goud’’, dat staat voor de kleur van mijn hart. De ander ‘liefde’, de functie van mijn hart.’
De tekst gaat verder na de foto
Waren er ook dieptepunten aan de HU?
‘In het begin zag ik dat er flink gerookt werd bij de ingang, terwijl het een rookvrije zone is. Mijn collega’s zeiden: ‘’We doen er niks meer aan’’, maar ik wilde er tóch iets van zeggen. Elke dag stond ik daar met een bladblazer om peuken op te ruimen. Uiteindelijk hebben we toch twee asbakken geplaatst. Ik vraag studenten nog steeds vriendelijk om ergens anders te roken – en liever nog: om te stoppen. Niet voor mij, maar voor zichzelf.’
Wat ga je nu doen?
‘Dat is een grappig verhaal. Ik liep eens naar buiten om een student aan te spreken die aan het roken was. Zegt ‘ie ineens: ‘’Ben je al klaar voor een nieuwe uitdaging?’’ Ik dacht: wat een gekke vraag, en reageerde er niet echt op. Anderhalf week later kwam ik hem weer tegen en stelde hij dezelfde vraag. Toen vroeg ik maar: ‘’Wat bedoel je daarmee?’’
Blijkt dus dat hij stage liep bij een recruitmentbureau en hij zag wel wat in mij. Inmiddels heb ik daar een goed gesprek gehad en mag ik waarschijnlijk aan de slag als ambulant facilitair medewerker. Superleuk! En dat allemaal dankzij die ene student.’
De tekst gaat verder na de foto
Waarom moest je eigenlijk weg bij de HU?
‘Ik viel in voor een collega die langdurig ziek was, die gelukkig eerder beter werd. Ook jammer, want ik had stiekem gehoopt op twaalf maanden. Maar goed, ik heb er bijna tien maanden voor teruggekregen vol ervaringen en vriendschappen.’
Tot slot: wat wil je nog kwijt aan de studenten en medewerkers?
‘Als er straks een vacature vrijkomt bij de HU, of een nieuwe functie die bij me past… schroom niet om contact met me op te nemen.’
Studenten en collega’s willen hem niet kwijt. Daarom heeft Dennis een mailadres (huismeesterdennismoetblijven@zoekmacht.nl) in het leven geroepen, waar studenten en medewerkers een berichtje kunnen achterlaten.
