Huib is docent aan de opleiding Journalistiek.
Studenten die afwezig zijn, hebben een grote kans op studieuitval. Het klinkt als een open deur, maar helaas doen we er weinig tegen. Daarom ben ik ook zo blij met het pleidooi van onderzoeker Rick Ikkersheim over de noodzaak van aanwezig zijn in de les.
Het zet me ook aan het denken. Op welke manier kan ik hieraan bijdragen? Wat verwacht ik van studenten en van de opleiding?
Allereerst een kleine schuldbekentenis. Tijdens een studiedag hoorde ik dat het eerste contact met studenten moet beginnen met een welkomstmail van de docent. Vaak schiet dat er bij mij bij in.
Deze week, bij de start van het nieuwe blok, nodig ik de studenten uit voor de eerste les. En wellicht nog belangrijker, ik noteer welke studenten er niet zijn en vraag hen per mail wat de reden is voor hun afwezigheid.
Dit is extra werk, maar ervaring leert dat zeker eerstejaars studenten gezien willen worden. Dat ze merken dat ik hun aanwezigheid waardeer. Die boodschap moeten we als docenten consequent uitdragen en in de praktijk brengen. En: niet onze Powerpoints droog voorlezen, maar interactieve colleges geven, met praktijkvoorbeelden en inspirerende werkvormen.
Studenten, daarbij is ook jullie hulp nodig. Gebruik je pauzes om bij te kletsen en beschouw de colleges als een plek om te leren. Durf elkaar ook te corrigeren wanneer het te onrustig wordt. En valt er niet wat te leren van het mbo? Daar hebben studenten zelf besloten om de telefoon op te bergen. Kan dat niet navolging krijgen op het hbo?
De hoogste aanwezigheid zie ik bij projectonderwijs waar studenten gezamenlijk een tijdschrift maken of een radio- of tv-uitzending verzorgen. Je bent onderdeel van een team en werkt aan hetzelfde doel. Bij individuele projecten kunnen we hetzelfde bereiken met leerteams.
Daar moeten de opleidingen zo snel mogelijk werk van maken. Met de bezuinigingen in aantocht is er geen tijd te verliezen en voorkomen we hopelijk gedwongen ontslagen.
