Ja, inderdaad. Ik word gek van rekenen. Waarom? Ik kan het niet. Daarom vind ik het interview met lector Gecijferdheid Mieke van Groenestijn orthopedagoogin dit nummer met de kop Gek op getallen interessant. Toen ik haar interview onder ogen kreeg, kwam er direct eenjeugdtrauma bij mij naar boven. Ik behoor volgens mij tot die categorie bij wiehet bordje ‘discalculie’ opgespeld kan worden. Ik roep ook altijd ‘ik ben eenalfa’. En daar moet volgens Mieke wat aan worden gedaan, want wanneer je metgetallen kunt goochelen functioneer je beter. Daar ben ik het mee eens. ‘De leraarmoet deskundig genoeg zijn om het rekenen af te stemmen op de behoeftes en hettempo van het kind’, zegt ze.
Ik kan me nog een tentamenprogrammeren in Pascal herinneren. Het laatste tentamen dat ik moest doen ommijn diploma op zak te krijgen. Alle vakken moesten met een voldoende wordenafgesloten en dit vak hing als een molensteen om mijn nek. Ik had de docent alproberen te overreden dat ik te dom was voor dit onderdeel, daar was hij nietgevoelig voor. Na twee keer gestruikeld te zijn en ik opmoest voor de derdekeer, ging ik bij een vriend te rade, die mij een middag lang aan de hand vaneen aantal eerdere tentamenopdrachten geduldig uitlegde hoe ik mooie programmaatjeskon schrijven voor de oplossing van fileproblemen, inschrijvingen van cursistenvoor 80 cursussen, enz. Vooral de keuzemogelijkheden in de programma’s if not then, staan nog in mijn geheugengegrift, want bij dat onderdeel raakte ik meestal het spoor bijster. Gaat u liever naar Den Haag of Amsterdam.Als u niet naar Den Haag gaat en ook niet naar Amsterdam, waar gaat u dan hetliefst naar toe.
Het geluk was de derde keeraan mijn zijde. Ik kreeg tijdens het tentamen een opdracht die ik zo bloedighad geoefend met de geduldige vriend. Ik kreeg natuurlijk een goed cijfer voorprogrammeren. Maar of ik er iets mee ben opgeschoten?
