Ieder jaar wordt Utrecht weer overspoeld door een nieuwe lichting studenten, allemaal hoopvol op zoek naar een leuke maar vooral betaalbare kamer. Malafide huiseigenaren spelen hier slim op in. Kamers ter grootte van een bezemkast worden voor exorbitant hoge prijzen aangeboden, de panden zijn vaak onveilig en van enig onderhoud is bijna geen sprake. Wie zich voor dit leed wil behoeden, doet er goed aan zich tijdig in te schrijven bij Stichting Sociale Huisvesting Utrecht (SSH). Hiervoor sta je vaak wel even op de wachtlijst maar dan heb je ook wat: een ruime kamer voor een redelijke prijs, en als er iets gemaakt moet worden is het met een belletje of mailtje geregeld. Of toch niet?
Kevin Kalishoek (24) studeert pedagogiek in Amsterdam. Hij woont in Casa Confetti, één van de nieuwste paradepaardjes van de SSH. Het gebouw herbergt 257 éénkamerappartementen en 34 woningen die worden gedeeld door meerdere mensen. Dit complex aan het Leuvenplein op De Uithof werd opgeleverd in 2008 en doet zijn naam eer aan: talloze felgekleurde panelen sieren de gevel. Binnen vind je grote gangen met glazen platen in de vloer en aan weerszijden lange rijen met deuren naar de verschillende appartementen.
Net na de oplevering, in november 2008, betrok Kevin zijn kamer op de zesde verdieping. In eerste instantie was hij heel tevreden. Maar na een korte tijd kreeg hij last van lekkages in de douche. ‘Er hingen druppels aan het plafond’, zegt hij terwijl hij naar de vochtplek wijst. ‘Dat komt van de douche boven mij. Mijn onderbuurman heeft er ook last van. Daar kwam zelfs een heel stuk plafond naar beneden.’
Op de badkamervloer en de stang van het douchegordijn is te zien waar het water naar beneden sijpelt. De druppels laten witte plekken achter, afkomstig van het plafond. ‘Twee weken geleden is een onderhoudsteam van de SSH gekomen om het opnieuw te witten maar intussen hangen de druppels er al weer.’ Kevin heeft naar eigen zeggen al verschillende keren een reparatieverzoek ingediend. ‘Dan komen ze de randen van de douchecel en het doucheputje weer dichtkitten. Die gasten zijn er al zeker zeven keer voor teruggekomen, maar de problemen blijven. En in plaats van naar de afvoer zelf te kijken blijven ze maar bezig met die randen en het putje.’ Ook op de muren in de huiskamer heeft hij last van vocht. ‘Ik denk dat het door de leidingen van de kachel komt die door de muur lopen.’ Er zijn binnen het gebouw meer mensen die met deze problemen kampen.
Een kleine rondvraag in Casa Confetti levert een iets genuanceerder beeld op. Veel bewoners geven weliswaar aan iemand te kennen die met lekkages te maken heeft, maar zelf hebben ze er veelal geen last van. Een jongen geeft aan de problemen wel te herkennen. In zijn douche, keuken en huiskamer had hij last van vochtplekken, maar deze zijn volgens hem na een reparatie verholpen. Een meisje op de veertiende verdieping laat de gemeenschappelijke ruimte zien, en wijst naar een hoek van het plafond. ‘Daar kwam tijdens regenbuien veel water naar beneden. Er is iemand langsgekomen en er werd verteld dat het water van het dak kwam. Het is nu gemaakt als het goed is. Maar sindsdien heeft het ook nog niet echt hard geregend.’
Jacqueline Erens, lid van het woonbestuur van Casa Confetti, beaamt dat er veel klachten zijn met betrekking tot lekkages. ‘Wij hebben hierover gesprekken gevoerd met de SSH. Zij beweren dat het om een opleverfout gaat en schuiven de problemen door naar aannemer BAM.’ Volgens Erens komt er inderdaad vaak wel iemand naar de klachten kijken, maar laat de daadwerkelijke reparatie meestal lang op zich wachten. ‘Een ganggenootje van mij heeft ook erg veel wateroverlast. Zij heeft zeker zes keer met de SSH gebeld, en er is wel tien keer iemand langs geweest. Toch bleven de klachten aanhouden. Uiteindelijk bleek er een lekkende waterleiding in haar muur te zitten. Die klachten zijn al begonnen in oktober 2009 maar nog altijd niet opgelost.’
‘Er zijn in het verleden inderdaad lekkages geweest’, zo laat Annemiek van Vondel van de SSH weten. ‘Er waren wat problemen met het dak. Hierdoor hadden de bovenste verdiepingen last van vochtplekken maar dat is nu opgelost.’ De problemen omtrent de doucheputjes zijn ook bekend bij Van Vondel. ‘We hebben daarom de bewoners benaderd voor het dichtkitten van de randen van de putjes. Over het algemeen zijn deze reparaties goed verlopen. Als er toch uitzonderingen zijn is dat erg vervelend.’ De SSH refereert aan de problemen als kinderziektes. Maar kan daar anderhalf jaar na oplevering nog wel van gesproken worden? Van Vondel vindt van wel: ‘het is een groot en nieuw gebouw en anderhalf jaar bewoning is toch nog relatief kort’.
Kevin moet lachen wanneer hij de term kinderziektes hoort. ‘Ik kan me nog voorstellen dat de problemen met de liften onder kinderziektes te scharen vallen. Die zijn ook constant buiten gebruik. Maar die lekkages noem ik een regelrechte ramp.’ Volgens hem is het complex te snel opgeleverd. ‘Ik denk dat ze er graag snel studenten in wilden hebben waardoor de boel een beetje afgeraffeld is.’
Ondanks de problemen wil de SSH niet spreken van een bouwfout. ‘Zo zou ik het niet willen noemen’, laat Van Vondel weten. ‘De oplevering van zo’n groot complex gaat vaker gepaard met technische problemen. Als bewoners een probleem of reparatieverzoek hebben, kunnen ze ons Meldpunt Reparaties bellen of online een reparatieformulier invullen op onze site. De reparaties worden afgehandeld door aannemer BAM.’
Volgens Kevin gaat hier veel tijd verloren. BAM zou na een reparatieverzoek wel ontvangstberichten sturen maar vervolgens pas een week of drie later contact opnemen. ‘Of ze staan ineens om 8 uur ‘s morgens onaangekondigd voor de deur. Laatst is er weer een of andere hoge pief van ze langs geweest om foto’s te nemen. Daarna heb ik er nooit meer wat over gehoord.’ Het liefst zou hij zien dat de water- en afvoerleidingen nagekeken werden. ‘En dat ze eens mensen sturen die echt capabel zijn.’
‘Zo ver bekend is bij de SSH zijn alle lekkages in het gebouw aangepakt en verholpen’, zegt Van Vondel. ‘Mochten er toch mensen zijn waarbij de problemen ook na herhaaldelijke reparatie terug blijven komen, dan raad ik ze aan rechtstreeks contact met ons op te nemen. Wij kunnen dan inventariseren of er sprake is van structurele of individuele klachten en daarop actie ondernemen.’
Erens zou graag zien dat bewoners met terugkerende klachten dit bij de woonraad melden. ‘We willen graag weten om hoeveel mensen het gaat zodat we ze misschien op een bepaalde manier kunnen helpen.’
‘Het is nu al ruim een jaar gaande’, zucht Kevin. ‘Volgens mij weten ze gewoon niet meer wat ze er mee aan moeten. Dat klinkt misschien erg kort door de bocht allemaal, maar ik heb hiervoor in een spacebox van de SSH gewoond en daar heb ik ook veel problemen gehad.’ Hij wil zich er ook eigenlijk niet langer druk over maken. ‘Ik zit hier toch niet zo lang meer want ik ben nu bezig om samen met mijn vriendin een huis te zoeken. De volgende bewoner mag de problemen lekker oplossen.’
[kaders]
Casa Confetti
In 2006 werd door aannemer BAM begonnen met de bouw van het complex. In het najaar van 2008 werd het gebouw opgeleverd. De SSH heeft het project gefinancierd, in samenwerking met zestien andere woningcorporaties. Het gebouw is ontworpen door Architectenbureau Marlies Rohmer en telt vijftien verdiepingen. Bovenop het gebouw ligt een dakterras van 600 vierkante meter. Er zijn ook verschillende voorzieningen in gehuisvest, zoals: een huisarts, een kapper en ruimtes voor startende ondernemers. Deze worden verhuurd door Utrecht Inc. De gemiddelde netto huurprijs voor een kamer bedraagt rond de 325 euro.
SSH
De Stichting Sociale Huisvesting bestaat sinds 1956 en is de enige woningcorporatie in Utrecht die zich voornamelijk op studenten en jongeren richt. De SSH bezit verschillende gebouwen in de stad waar bij elkaar zo’n 11.000 kamers en woningen verhuurd worden.
