Redactioneel: Koolstofmonoxide

Toen ik ging studeren, verliet bijna iedereen het ouderlijk huis bij aanvang van de studie. Je kwam terecht in een studentenhuis of kreeg een kamer met hospita erbij. Ook toen was de kamernood al hoog. In het eerste jaar moest ik genoegen nemen met zo’n hospita. Een riante kamer op de eerste verdieping van een herenhuis, dat wel weer. In de herfst werd het kouder en zette ik het gaskacheltje aan, waarna ik boven mijn studieboeken binnen een half uur in slaap viel en met bonkende hoofdpijn weer wakker werd. Dit werd niet veroorzaakt door de vermoeienissen van de studie, maar door koolstofmonoxide. Het schattige ronde kacheltje bleek geen afvoerpijp te hebben.
Daar zullen de studenten die deze weken hun huur- of koopappartement in City Campus MAX betrekken geen last van hebben. Alle woningen hebben een eigen voordeur, keuken, badkamer en zijn alle voorzien van een snelle internetverbinding, aldus de brochure.
Het studentenhuis sterft uit, zo luidde de kop van een bericht een tijdje geleden. In diezelfde periode bleek uit een onderzoek dat eenzaamheid onder mensen toeneemt.
De charme van het studentenhuis was dat je met z’n allen at, doorschoof naar een grotere kamer wanneer die leeg kwam, liefdes zag opbloeien en dramatisch eindigen. Er was altijd wel iemand thuis. En ach, die gore keuken en douche, daar lachte je later om. Ben benieuwd naar de verhalen van de City Campus MAXbewoners.