Achtergrond

Texelse Boys

Tien weken strandwacht, al 57 jaar studentencorps-traditie

Wie deze zomer op Texel was, heeft ze waarschijnlijk wel zien rennen vanuit hun keet naar de zee. Enigszins verwilderde jongens met ontbloot bovenlijf, in rode of blauwe baywatchbroeken en fluitjes. Wie te ver de zee inging, werd teruggefloten.

Het was de 57e keer zaten dat de heren van het Utrecht Studentencorps de zomer doorbrachten als vrijwillige strandwacht op Texel. Een team van 21 man bewaakte dit jaar de stranden bij paal paal 9, 12, 15 en 17.

Selectie

Het is een eer om mee te mogen als strandwacht naar Texel. Er is veel animo. Een strandwacht wordt geselecteerd op zijn capaciteiten: een goede bouw en de juiste instelling. Je mag twee jaar mee, de helft van de groep is eerstejaars, de andere helft tweedejaars. De eerstejaars rouleren de eerste drie weken over de stranden en krijgen dan een vaste stek.
De heren slapen in een grote schuur aan de hoofdweg op Texel. ’s Ochtends om half acht worden de ploegen opgehaald en naar de stranden gebracht. Daar zetten ze de pierborden en de klossen neer en brengen het reddingsbootje naar de vloedlijn. Afhankelijk van de stroming hijsen ze de rode, gele of groene vlag. Dit jaar was het vooral veel rood en geel, vanwege het slechte weer.

Gewoon gaaf

De 21-jarige Steyn Hellebrekers (3e jaars bedrijfseconomie) had dit jaar de eindverantwoordelijkheid: ‘Het is moeilijk aan mensen uit te leggen wat er zo leuk is aan strandwacht zijn. Tien weken lang, zeven dagen per week, vroeg op en overdag geen alcohol. En dat voor een vrijwilligersvergoeding van tien euro per dag (inclusief kost en inwoning). Het is gewoon gaaf om te doen, het is een hele ervaring. Bovendien is het heel erg gezellig, je zit met een leuke groep en er komen vaak bekenden langs. ‘s Avonds eten we eerst in het strandpaviljoen, gaan we daarna wat drinken in onze schuur en dan tot een uur of een zijn we steevast te vinden in onze vaste kroeg op Texel.
En hoe zit het met de eindverantwoordelijkheid? ‘Er zijn geen gekke dingen gebeurd. Alle jongens kennen de regels. Af en toe moet je mensen aanspreken op hun gedrag. Op het strand ben je niet brak.
Vorig jaar werd een incident in de Telegraaf enorm verdraaid. De krant schreef, dat een jongen zich op het eiland in coma had gedronken en vervolgens met een traumahelikopter afgevoerd was. In werkelijkheid was hij al een week niet lekker en is hij naar de huisarts gegaan. Die verwees hem door naar het ziekenhuis, waar bleek dat hij een ernstige infectie had.’

Uitrukken
Geen spectaculaire reddingen dit jaar. Bij paal 12 moesten ze een paar keer uitrukken, omdat mensen te ver waren afgedreven en een bootje op de basaltblokken dreigde te stranden door een afwijkende stroming.

Wie volgend jaar ook meewil, kan hierbij alvast het strandwachtjargon uit z’n hoofd leren:
ZVO: Zaad Vragende Ogen
Blokjes: meisjes van 15
BuBlo: Buiten Blondje
ZLO: Zaad Lozende Ogen
Derrick: Eigenwijze Duitsers
LBOTP-tjes: Lekkere bekkies om te pijpen
LSK-tje: lekkere strakke kontjes