Alwin van der Blom is student aan de HU, lid van de FMR bij de faculteit Educatie en lid van de CMR. Voor Trajectum blogt hij op persoonlijke titel. Ditmaal blikt hij terug op zijn eerdere blogs.
Op 26 februari werd mijn eerste blog gepubliceerd, inmiddels is de tiende gearriveerd. Een goed idee om eens te reflecteren en vooruit te blikken. Beginnende bij Koffiegate.
Tijdens de afgelopen tussentijdse verkiezingen (deze vonden plaats in november) lanceerde Vereniging MUST een ‘revolutionaire’ actie. Studenten moesten via het maken van een screenshot en het sturen van een mailtje laten zien dat zij gestemd hebben. Onder de inzenders zou een Dulce Gusto koffiezetapparaat verloot worden. Beter Onderwijs was en is van mening dat dit gezien kan worden als pure omkoping. Men stond ineens op scherp, medewerkers van de hogeschool en de kiescommissie waren veel tijd kwijt aan de afhandeling van deze zaak. Vereniging MUST bleef echter volhouden en het werd een heuse ‘koffiegate’. Een term die door mij is geïntroduceerd. Al snel bleek de Utrechtse afdeling van de Telegraaf geïnteresseerd in het verhaal. Er is echter niets mee gedaan.
Door naar de HU Prom. Een exclusief gala voor 300 mensen (studenten en medewerkers) dat tienduizenden euro’s gekost heeft. De hogeschool moet bezuinigen, moet kleiner, compacter en verhuist naar De Uithof om deze doelstellingen te behalen. En dan komt de directie met zo’n feest aan. Alles werd uit de kast gehaald. De Winkel van Sinkel werd afgehuurd, bandjes werden ingehuurd, banners werden op grote canvas doeken gedrukt, twee gratis consumpties, letterlijk niets was te gek. Nederland de crisis uit helpen? Laat het maar aan de hogeschool over! Deze duizenden euro’s zijn niet in het onderwijs gestoken. De Romeinen kenden deze tactiek ook al en noemden het ‘panem et circenses’, oftewel brood en spelen. Win de gunst van de medezeggenschappers, dan komen deze niet in opstand.
Een paar columns later schrijf ik over het misselijkmakende bedrag dat collegevoorzitter Geri Bonhof verdient. Dit komt uit op 227.211 euro (de hoogste bezoldiging van alle hogeschoolbestuurders in Nederland), waarvan 195.783 euro aan salaris en 31.428 aan pensioenpremie. Daarnaast ontving ‘onze’ blonde vrouw nog eens 32.239 euro aan declaraties in 2011. In 2012 blijkt dat zelfs gestegen naar 33.557 euro. Er was een kleine ophef over, maar het salaris zou al snel met enkele duizenden euro’s dalen tot het wettelijke maximum. Een topinkomen uit de topinkomens voor een hogeschool die nog steeds niet voldoende presteert. Raar. Wat mij betreft is het een stoofpot in een doofpot.
Op 6 mei schrijf ik over de duurzaamheidsidealen van de hogeschool. In de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) werden 20 Doppers uitgedeeld. Doppers? Ja, hypermoderne, hervulbare, afwasbare waterflessen van 11,95 euro per stuk. De plastic bekertjes zou men voortaan laten staan. Langzaamaan kwamen er op de vergaderwoensdagen van de CMR steeds minder Doppers tevoorschijn. Plastic bekertjes worden weer vrolijk gepakt en ondertussen is van het Dopperideaal niets meer over. Maar bedankt voor mijn fles, ik maak er nog iedere dag gebruik van!
Mijn vergelijking tussen de Fyra en de medezeggenschapsvernieuwing viel mijn collega’s in het verkeerde keelgat. Toegegeven: er zaten inderdaad wat fouten in de tekst. Er kwam een rectificatie van Lotte Kreike (mijn dank daarvoor) en, inderdaad, de laatste alinea slaat als een tang op een varken. Columnisten zijn ook mensen, en mensen maken fouten. Mijn excuses! De vergelijking blijft echter bestaan: het plan om de medezeggenschapsvernieuwing formeel te bekrachtigen staat nu stil. Hier is niets meer van over. Net zoals de Fyra. Uit de commentaren op de blog blijkt dat het een (h)eerlijke collegiale strijd met erg collegiale woordenwisselingen was. (De voorgaande zin dient gelezen te worden in de meest sarcastische denkbare manier.)
Het was een bevlogen jaar met veel onderwerpen die de revue passeerden. Ook in 2013 – 2014 zal ik mij blijven inzetten om Hogeschool Utrecht en Trajectum van een ongezouten mening te voorzien, over alledaagse zaken en praktijken die niet door de beugel kunnen. Voor sommigen iets om naar uit te kijken en voor anderen kan dit gemist worden als kiespijn. In ieder geval voor nu een fijne zomervakantie toegewenst!
