In 1978 ben ik gestopt met studeren en sloot ik het hoofdstuk ‘examen doen’ voorgoed af. Dit jaar moeten alle docenten die in het Engelstalig onderwijs werken, aantonen dat ze goed genoeg in Engels zijn. Zelfs IK, de dinosaurus, die vanaf het begin in 1992 in het Engelstalig onderwijs zit, mocht komen aantonen ‘that I am still competent’.
Op zaterdag 14 januari was de dag van het IELTS-examen. In de brief stond: “You must be present no later than 8.00 am!” Net als vroeger was ik bang, dat ik me zou verslapen en het werd een onrustige nacht. Om de twee uur keek ik op de wekker of ik er al uit moest én of de wekker nog liep. Voor alle zekerheid had ik het treinkaartje op vrijdagavond al gekocht. Op zaterdagochtend zat ik om 6.56 uur in de trein en om half acht stond ik voor het gebouw van het Christelijk Gymnasium in Utrecht, waar het examen zou plaatsvinden. Er was niemand en ik stond een kwartier ‘in the cold’ (eerste nacht in 2012 met vorst) te wachten. Spoedig kwamen mijn zeven collega’s, die ook examen gingen doen en zaten we aan de koffie. Aan voorbereiden had ik drie vakantiedagen opgeofferd, want ik wil als oldtimer niet afgaan. Ik kwam erachter dat enkele collega’s niet eens de oefentoets hadden ingekeken en ik vroeg me af of zij beseften dat de HU €195,- p.p. had neergeteld voor het examen. De surveillant was onzeker en superstreng. Toen ik tijdens de leestoets wat rondom me heen keek, werd me snibbig gevraagd “whether I could keep my head in a stable position”. We hadden veel te weinig tijd voor de leestoets en toen mijn collega PdG nog even doorschreef, nadat de surveillant zei dat we moesten stoppen, werd de surveillant kwaad: “Sir, yes you in the back, put down your pencil, NOW!"
Om twaalf uur was het schriftelijk gedeelte afgelopen en moesten we wachten op ons mondeling examen. Kandidaten die het verste weg woonden, waren het eerste ingeroosterd. Zo stonden ik en mijn collega JH beide om 16.10 uur ingeroosterd. Doordat een kandidaat niet kwam opdagen, werd JH om 13.00 uur al opgeroepen. Zo werd de zegswijze first in, last out weer bewaarheid en vertrok ik na vieren als laatste kandidaat met het voldane gevoel dat ik mijn deskundigheidsbevordering weer had vervuld… Nu nog dertig zenuwslopende nachten tot de uitslag.
