Iedere week blogt een lid van de Trajectum-redactie over zijn/haar mores op de redactie. Dit keer: redacteur Tirzah Schnater over haar docenthelden.
Docentschap, het lijkt me af en toe een ondankbaar beroep. Studenten die je met een lege blik aankijken, die zich het slaapzand uit de ogen wrijven, of die helemaal niet komen. Terwijl ook jij om acht uur stond te slingeren in lijn 12, jij wel.
Je moet ook steeds meer kunnen als docent. Het onderwijs mee ontwikkelen en vernieuwen, je collega’s vervangen als dat nodig is, je master halen, je didactische vaardigheden oppoetsen. Leuk hoor, je eigen toko runnen, maar het vergt soms meer uren dan er in een week zitten.
Gelukkig zijn docenten vaak gepassioneerd over hun vak. Alleen zouden ze soms wel wat meer gewaardeerd mogen worden. Daarom organiseert Trajectum dit jaar alweer voor de vijfde keer de Docent van het Jaar verkiezing.
Die volle zaal bij de grande finale, waarbij vijf docenten het tegen elkaar opnemen met een vaak hilarisch minicollege, en waar hun studenten met hartverwarmende, zelfgemaakte spandoeken lopen te zwaaien. Ik word er ieder jaar weer blij van.
Jouw held(in) nomineren kan hierrrro. O ja, en hierbij bedank ik meteen mijn eigen docenthelden: Ruud, Carien, Peter, Peter Paul, Arie en Sandra van de School voor Journalistiek. You know who you are…
