Sabri Bouyaakoub, lijsttrekker van fractie Vlijmscherp, kreeg bij de tussentijdse verkiezingen maar liefst 483 stemmen. Een record: het hoogste aantal stemmen dat een hogeschoolraadslid ooit kreeg lag rond de 380. Waar hij al die stemmen aan te danken heeft? Zijn grote netwerk en zijn toegankelijke karakter, zo denkt hij zelf. ‘Een grote groep studenten voelt zich hier niet vertegenwoordigd. Ik ben de brug tussen hen aan de ene kant en de hogeschool en raden aan de andere kant.’
Hij kent veel mensen binnen de Hogeschool Utrecht. Dat is met name te danken aan zijn werk als voorzitter en oprichter van café HideOut op Heidelberglaan 15. ‘Al vanaf de start van het café waren mijn ambities torenhoog. Niet alleen moet het een plek zijn waar je goede koffie drinkt voor een goede prijs, maar ook een plek waar iedereen zich welkom en thuis voelt. Dat is gelukt, het is een van de drukst bezochte cafés.’
Dat studenten zich thuis voelen op de hogeschool is voor hem misschien wel het belangrijkste onderwerp. Het ontbreekt hier aan community-gevoel, is zijn grootste kritiek op de HU. ‘Op een gegeven moment dacht ik: ik kan blijven zeuren, maar ik kan ook wat doén. Als je zo’n uitgebreid netwerk hebt als ik, kun je wel degelijk iets betekenen in de Hogeschoolraad (HSR).’
Moslimgemeenschap
Vooral voor studenten met een culturele achtergrond en internationale studenten doet de HU te weinig, vindt hij. ‘Er wordt echt onderschat hoe groot bijvoorbeeld de moslimgemeenschap is. Het zit hem in kleine dingen, maar als je bijvoorbeeld bij de foodcourts halal-opties toevoegt of meer faciliteiten in de gebedsruimtes inbouwt, dan laat je zien dat je ook aan hen denkt. Op Heidelberglaan 15 zijn zoveel studenten dat een tweede gebedsruimte niet gek zou zijn. Nu voelen veel moslims zich hier niet thuis. Terwijl het zo simpel is; het is alleen maar een kwestie van faciliteren.’
Hetzelfde geldt voor internationale studenten. ‘Neem vandaag als voorbeeld, die berichten over de staking. Gisteren meldde de HU nog dat de aanwezigheidsplicht en tentamens doorgingen, vandaag trekken ze dat weer in. Dat is op zich al verwarrend genoeg, maar dan communiceren ze die berichten ook nog alleen in het Nederlands. Een andere student moet de HU op Facebook er dan op wijzen dat ze ook in het Engels moeten communiceren. Die internationale studenten betalen hartstikke veel collegegeld om hier te studeren, maar worden vervolgens amper bij de school betrokken.’
‘ Het is een homogene groep. Blank, jasje-dasje. Ik spreek een wat bredere groep aan’
Met al dit soort klachten komen studenten bij Bouyaakoub terecht. ‘Mij weten ze te vinden. Ik kan goed overweg me álle studenten in de HSR, maar hoe je het ook wendt of keert: het is wel een homogene groep. Blank, jasje-dasje. Ik spreek een wat bredere groep aan.’
Waardering
Waar hij de tijd vandaan haalt om naast het werk in de HideOut en zijn functie als lijsttrekker van Vlijmscherp ook nog te studeren? Hij moet zelf ook een beetje lachen om de vraag. ‘Soms is het wat veel ja. In die nevenactiviteiten stop ik misschien wel veertig tot vijftig uur per week. Dat is niet voor iedereen weggelegd, maar ik krijg er ook energie van. Soms zou wat meer waardering fijn zijn. Niet alleen voor mij, maar ook bijvoorbeeld voor al die vrijwilligers die HideOut draaiende houden en besturen in het algemeen. Studenten doen zoveel en krijgen daar niet altijd de beloning voor. Terwijl de HU zoveel baat heeft bij zo’n café waar iedereen zich thuis voelt. Ze willen zelf ook meer doen aan communityvorming, nou hiér is het! Waarom vrijwilligers niet toch een vergoeding betalen of bijvoorbeeld extra studiepunten geven? Of desnoods niet eens financieel, maar af en toe eens een kijkje komen nemen en waardering uitspreken.’
Genoeg werk aan de winkel nog, is zijn eindconclusie. ‘En dankzij al deze stemmen kan ik hopelijk zorgen dat er dit jaar ook écht iets verandert.’
