Achtergrond

Hospiteren voor een kamer in Utrecht: de meesten kunnen dat leren

Ben je aanstaande eerstejaars of gewoon eindelijk van plan op kamers te gaan in Utrecht? In deze tijd kijken hordes kamerzoekers met je mee. Wat moet je doen om alsnog succesvol te zijn bij de onvermijdelijke hospiteeravonden? Plus: het verhaal van Niels, die 47 keer ging hospiteren en 47 keer werd afgewezen (en gelukkig kan dat nu niet meer).

 Hospiteren komt in Utrecht veel voor: bewoners van een studentenhuis mogen daarbij hun nieuwe huisgenoot uitkiezen. En met een beetje pech leidt dat tot een soort vleeskeuring waarin een groep vreemden in een half uur bepaalt wie het beste in het huis past.

Maar gelukkig: voor iedereen die moeite heeft met het hospiteren is er een oplossing. Er is namelijk een echte Hospiteercoach. Die Hospiteercoach heet Teun Bijman. En hij helpt studenten met het hospiteren.

‘Leuke mensen komen helemaal uit Friesland of Zeeland naar Utrecht , maar ze laten geen indruk achter’

Het idee voor de Hospiteercoach kreeg Teun toen hij zelf nog student was en regelmatig de gastheer was op een hospiteeravond. ‘Van de tien mensen die wij uitnodigden, waren er twee heel leuk, twee helemaal niet leuk en de rest liet helemaal geen indruk achter.’

Workshop tip 1: voorbereiden

Die laatste groep wilde hij vooral helpen: ‘Leuke mensen die helemaal uit Friesland of Zeeland naar Utrecht reizen, maar uiteindelijk de kamer niet krijgen omdat ze geen indruk achterlaten.’

In een workshop helpt Teun studenten daarmee. ‘We behandelen vrij algemene dingen, maar ook naar iets specifieks als de brief wordt gekeken.’ De belangrijkste tip die hij kan geven is: voorbereiding.

De tip die overal te vinden is:
Wees jezelf

‘Het is heel normaal om je voor te bereiden voor een sollicitatiegesprek. Een hospiteeravond moet je net zo benaderen: je solliciteert op zo’n avond voor een kamer’, verklaart Teun. ‘Dat klinkt logisch, maar toch weten mensen niet hoe ze moeten reageren als iemand ze vraagt om iets over zichzelf te vertellen.’

Een rol spelen: goed plan?

Wie op het internet zoekt naar hospiteer-tips komt soortgelijke adviezen tegen. Bedenk wat voor vragen je kan verwachten en hoe je daarop gaat antwoorden. En ook het opzoeken van je toekomstige huisgenoten via sociale netwerken is een tip. Wie weet hebben jullie wel iets gemeen en dus een aanknopingspunt voor een gesprek.

De tip die overal te vinden is: Wees jezelf. Het is helemaal niet erg als je een keer niet wordt gekozen, soms klikt het gewoon niet. Jezelf anders voordoen om een kamer te krijgen, betekent ook dat je die rol moet blijven spelen als je eenmaal de kamer hebt.

Ook de SSH biedt drie keer per jaar een gratis hospiteerworkshop aan, waarin je wordt voorbereid op een avond hospiteren en tips mee krijgt. De SSH laat in een reactie weten dat ze het hospiteerproces belangrijk vindt voor de cohesie in de huizen. Woordvoerder Madelon van Gameren: ‘Je kiest een nieuwe huisgenoot waarmee je 24/7 samenwoont en van wie je de haren uit het doucheputje haalt tijdens het schoonmaken.’


Record: 47 keer hospiteren (gelukkig kan dat niet meer)

47 keer, zo vaak drukte Niels van den Broek op de deurbel van een onbekend huis, zo vaak stelde hij zichzelf voor, zittend op een onbekende bank, stoel of kruk. 47 keer hospiteerde hij, 47 keer werd hij afgewezen. Na zijn ervaringen heeft de SSH andere regels gemaakt. Nu kun je nog maximaal twintig keer een afwijzing krijgen…

Hospiteren was ook voor Niels een onvermijdelijke opgave in de zoektocht naar een nieuwe kamer. Na een aantal afwijzingen begon Niels om feedback te vragen. ‘De antwoorden die ik kreeg, waren vaak: ‘De ander past wat beter.’
Hij begon te twijfelen, misschien was zijn lichte vorm van autisme een bepalende factor. En zou het helpen als hij die informatie zou delen? ‘Daarna ben ik op hospiteeravonden gaan vertellen dat ik autistisch ben, maar ook dat mocht niet baten.’

Het hospiteren was hij ondertussen helemaal zat. ‘Hospiteren en de afwijzingen breken je zelfbeeld af.’ Zichzelf aanpassen om beter in de groep te vallen heeft hij nooit gedaan. Wel overwoog hij om intern te gaan wonen. ‘In Utrecht kunnen studenten met autisme onder begeleiding wonen. Mijn ouders wilden dat echter niet en vonden dat ik contact op moest nemen met de SSH.’

‘De SSH vond dat ik niet goed genoeg mijn best had gedaan voor een kamer.’

En dat deed hij dus. Op dat moment was hij 37 keer afgewezen. ‘De  reactie die ik terugkreeg was heel erg bot,’ merkte Niels. Hij kreeg van de SSH de opdracht om een bevestiging te vragen bij alle huizen waar hij had gehospiteerd. ‘Dat vond ik wel een beetje gênant. En dat heb ik dus ook geweigerd. Toen vond de SSH dat ik niet goed genoeg mijn best had gedaan voor een kamer.’

Op dat moment had zijn moeder er schoon genoeg van. En dankzij haar inzet kon Niels op een lijst van lastig te plaatsen mensen worden gezet. ‘Het was toen een experiment van de SSH om mensen die lastig een huis konden vinden samen te laten hospiteren.’ Zelfs van die lijst, met mensen die net als hij moeite hadden met het vinden van een huis, werd hij niet gekozen.

‘Het geeft een ongelofelijk naar gevoel om mensen te moeten afwijzen’

Dus belde hij opnieuw met de SSH, die deze keer wel akkoord ging met een bijplaatsing. Iets waar hij wel een beetje zenuwachtig over was. ‘Ik vroeg me wel af of ze mij zomaar zouden accepteren, ik was immers niet uitgekozen.’
Zijn zorgen verdwenen al snel. En Niels woont nu al ruim twee jaar in zijn huidige huis.

In die twee jaar tijd heeft hij zelf ook al een aantal keer gastheer gespeeld op een hospiteeravond. Iets waarvan hij had verwacht dat het leuk zou zijn. ‘Dat was het niet, het geeft een ongelofelijk naar gevoel om mensen te moeten af wijzen. De spontane en sociale mensen worden uitgekozen’, vertelt hij. ‘Iedereen die binnen stapt ná degene die met zijn persoonlijkheid en uitstraling de hele kamer inpakt, heeft bij voorbaat al verloren’, verzucht hij.

De limiet is sinds de situatie van Niels aangepast en ligt nu op twintig hospiteeravonden

Ideeën over het aanpassen van het hospiteersysteem heeft hij wel. Zo is hij voorstander van het systeem in Nijmegen waarbij studenten in huizen worden geplaatst. ‘Op je werk kies je later toch ook niet voor je collega’s?’ Ook zou de limiet op het maximum aantal hospiteeravonden verder omlaag mogen. Die limiet is sinds de situatie van Niels al aangepast en ligt momenteel op twintig hospiteeravonden bij de SSH in drie maanden tijd. Niels zou dit graag zien zakken naar vijftien hospiteeravonden.

Ook bestaat het experiment met de plaatsingslijst voor studenten die moeite hebben met het vinden van een kamer niet meer. Op de site verwijst SSH studenten naar de Hospiteercoach. Het lijkt erop dat Niels nog lang hospiteer-recordhouder zal blijven.