Stoer haar, stoere laarzen, stoere blik. Anke Purmer houdt van kunst. Bij voorkeur conceptueel, maar wel begrijpelijk. Haar stokpaardje, al sinds haar studie cmv aan de HU: verwondering; in alledaagse dingen iets nieuws ontdekken. Zoals kunstenaar Frank Koolen die een natuurfilm maakte midden in een woonwijk in Almere. Hij huurde een giraffe, een alligator en vijf roofvogels en ving de verbaasde blikken van de vinexbewoners. Die drang tot verwondering heeft ze waarschijnlijk van haar broer. Hij heeft het syndroom van Down en beleeft de wereld met volle overgave. De liefde voor kunst komt door haar ouders, die haar van jongs af aan meesleepten naar musea.
Op het beeldende kunstfestival Kaap begeleidt Anke educatie- projecten. Een van de kunstenaars heeft een ‘opgraafplaats over 1000 jaar’ gemaakt, met mobieltjes, wijnopeners en vergieten. Kinderen die naar het festival komen, bedenken bij elk voorwerp een verhaal alsof het een eeuw later is. ‘Hoe zou een mobieltje over duizend jaar heten?’
Ze geeft sinds twee jaar les op de opleiding die ze zelf deed. Bij haar vak bedenken studenten educatieve activiteiten bij kunstprojecten. ‘Niet te veel sturen, ze moeten het zelf doen’ is haar opvatting. Een keer werd ze enorm verrast door twee studenten die in een graffitiworkshop het pu- bliek een kapitalistisch en een communistisch werk lieten maken. De een met maar twee kleuren, de ander met alle kleuren van de regenboog. Anke had best kunstenaar willen zijn. Maar op een of an- dere manier zit ze juist in het gebied dat de verbinding brengt tussen kunstenaar, die soms onbegrijpelijke dingen maakt, en ontvanger. ‘Kunst voor zoveel mogelijk mensen bereikbaar maken, zonder dat het plat wordt.’
Beeldende kunstfestival Kaap vindt plaats op Fort Ruigen- hoek, Ruigenhoeksedijk 125 in Groenekan, is ieder weekend geopend en duurt nog tot 11 juli. www.kaapweb.nl
Foto: Kees Rutten
