In onze serie ‘Afgestudeerd en aan het werk’ interviewde journalistiekstudent Sterre Rekers HU-studenten die net begonnen zijn met werken. Deze laatste aflevering: Maud maakte van vakantiekracht een fulltime baan en mist nu haar studententijd.
Naast haar opleiding Social Work werkte Maud al 24 uur per week in de zorg. Eerst waren dat vooral slaap- en weekenddiensten bij woongroepen. Nu werkt ze voltijds en komt ze veel bij mensen thuis. Maud is 26 jaar en rondde een mbo- en hbo-opleiding af in de zorg. Ze woont in een antikraakpand in Apeldoorn.
Hoe ben je aan deze baan gekomen?
‘Dat is een grappig verhaal. Een paar jaar geleden werkte ik in een restaurant. Ik was bezig met afvallen en maakte daar een vlog over. Daarin liet ik vallen dat ik op zoek was naar een baan in de jeugdzorg. Gasten die in het restaurant kwamen, zagen deze video en werkten zelf al in de zorg. Zij droegen mij aan bij stichting Philadelphia Zorg. Tijdens mijn sollicitatie moest ik de manager en de medewerkers overtuigen dat ik een goede aanwinst zou zijn. Ik begon als vakantiekracht, en daarna werd mij een fulltimebaan van 24 uur aangeboden.’
Wat houdt je werk in?
‘Ik ben ambulant begeleider. Ik begeleid mensen met een licht verstandelijke beperking. Dat kan autisme zijn, een laag IQ of mensen met een trauma die zich daardoor nooit volledig hebben kunnen ontwikkelen. Ik help bij allerlei soorten problemen. Bijvoorbeeld het regelen van een driewieler voor iemand die zijn evenwicht is verloren. Of een weerbaarheidstraining voor jonge meiden. Maar ook het begeleiden van cliënten die net op zichzelf zijn gaan wonen.
Mijn cliënten zijn tussen de 19 en 68 jaar oud. Het werk doe ik veelal zelfstandig en ik beheer mijn eigen agenda. Collega’s zie ik weinig, soms mis ik ze. Er is een kantoor waar we elkaar kunnen ontmoeten en je cases kan bespreken, maar dat doen we niet vaak.’
Mis je je studententijd wel eens?
‘Zeker. Vooral het omringd zijn met leeftijdsgenoten en samen leuke dingen doen. Nu ik fulltime werk, ben ik gericht op mijn netwerk en leer niet snel nieuwe mensen kennen. Daarnaast vond ik studeren leuk. Dat merkte ik vooral nadat ik mijn mbo-niveau 4 studie Pedagogische Medewerker had afgerond. Ik was 21 jaar toen ik mijn diploma haalde en ben gelijk aan het werk gegaan. Maar ik vond mezelf toch te jong om fulltime te werken. Mijn collega’s waren allemaal een stuk ouder. Een jaar later ben ik Social Work gaan studeren.’
Kan je veel van je studie kwijt in je werk?
‘Vooral onbewust denk ik. Het omgaan met negatieve ervaringen. Dat heb ik geleerd tijdens het vak Intervisie, in het derde jaar. Wij brachten dan casussen van onze stage in en bespraken dit in de les. Nu kom ik zulke situaties op mijn werk tegen. Dat cliënten mij bijvoorbeeld niet voor hun karretje moeten spannen. Het zijn korte begeleidingstrajecten die ik doe. Uiteindelijk in het de bedoeling dat cliënten weer zo zelfstandig mogelijk kunnen leven.’
Hoe is het om je eigen geld te verdienen?
‘Heerlijk, ik hoef niet meer te lenen bij DUO en dat geeft rust. Maar het leven wordt wel duur: energieprijzen, boodschappen en een auto. Zeker als je alleen woont en je alles zelf moet betalen. Ook al verdien ik een fulltime salaris van 2300 euro per maand en woon ik anti-kraak. In een studentenhuis heb ik nooit gewoond. Tijdens mijn studie woonde ik al alleen. Ik hoef geen schoonmaaktaken af te stemmen met huisgenoten. Compleet onafhankelijk zijn geeft vrijheid.’
Hoe zie jij je toekomst?
‘Ik weet het nog niet, maar dit is niet de doelgroep waar ik mee wil blijven werken. Het kost veel energie, omdat de met mensen met wie ik werk niet van mijn denkniveau zijn. Na zes jaar voel ik me een beetje vastgeroest op deze werkplek. Misschien wil ik ooit met vluchtelingen of in de reclassering werken. Dat zijn mensen die vanuit een tbs-kliniek of gevangenis terugkeren in de maatschappij. Ik zie mezelf ook nog wel een managementopleiding doen. Maar ik zal altijd blijven werken naast mijn studie.’
