Loopbaanreflectie brengt hbo’ers aan het twijfelen over de juistheid van hun studiekeuze en verhoogt de kans op uitval.
Een lectoraat van de Haagse Hogeschool bevroeg vijfduizend studenten over de loopbaanbegeleiding op hun hogeschool. Wat blijkt: reflecteren over de loopbaan verhoogt de motivatie niet en werkt uitval en twijfels over de studiekeuze in de hand. Waarom weten de onderzoekers nog niet. Gaan studenten pas reflecteren als toch al denken aan stoppen? Of roept reflectie sowieso onzekerheid op? Verder onderzoek moet het uitwijzen.
De gemiddelde hbo’er heeft één tot vier keer per jaar een gesprek met een loopbaanbegeleider, blijkt uit het onderzoek. Slechts een kwart van de studenten kiest daarin zelf het gespreksonderwerp, en dat is meestal niet de toekomstige loopbaan maar de studievoortgang, zeggen de studenten. Het merendeel van de hbo’ers (68 procent) vindt dat ze in de gesprekken te weinig relevante informatie krijgt over (vervolg)opleidingen. Meer dan de helft (55 procent) klaagt dat de verschillende keuzemogelijkheden nauwelijks worden belicht.
Toch vinden studenten het eigenlijk wel best zo. Ze praten ook zelf liever niet over hun toekomstige carrière maar over studieresultaten (44 procent), problemen in de studie (40 procent), of over wat ze moeten doen om hun opleiding af te ronden (35 procent). Slechts 14 procent wil reflecteren over de vraag waarom ze dingen leren.
Drie kwart (77 procent) van de vierhonderd bevraagde begeleiders zegt dat er op het gebied van studieloopbaanbegeleiding niet genoeg wordt samengewerkt met het bedrijfsleven. Volgens 44 procent is die samenwerking er helemaal niet. Opvallend is ook dat zelfverzekerde begeleiders eerder geneigd zijn toekomstgerichte gesprekken te voeren. Begeleiders die niet overtuigd zijn van hun eigen competenties, praten met studenten liever over studievoortgang.
