Je grenzen aangeven is awkward en om toestemming vragen is nog ongemakkelijker. Bovendien is het een vrouwending en blazen de media alles op. Of juist niet? Deze studenten geven hun mening over consent. Vandaag deel 2.
Hogeschool Utrecht tekende afgelopen zomer ‘Let’s Talk About YES’ van Amnesty International. Een manifest tégen seksueel geweld. Het idee is dat studenten toestemming moeten vragen voor seks. Doen ze dat nu? Wat is consent volgens hen? Hoe weet je wanneer je het krijgt? En is het echt meer een vrouwenzaak? HU-studenten Thomas, Jade en Emma doen een poging deze vragen te beantwoorden.
Thomas (19), student Technische Bedrijfskunde
‘Ik vraag niet letterlijk consent, maar probeer er op een natuurlijke manier achter te komen. Je merkt al veel aan lichaamstaal, wanneer iemand niet meedoet met zoenen of je probeert te ontwijken. Als ik het niet zeker weet, kan ik het altijd nog vragen.
Als ik letterlijk consent moet vragen, is dat ongemakkelijk voor me. Het kan dan voelen alsof ik het moment “breek”. Over hoe consent werkt zie ik niet veel in de media, het gaat meer over dingen die al zijn gebeurd, zoals MeToo-zaken. Dat is goed, maar sommige dingen worden groter uitgelicht dan nodig. Bijvoorbeeld als er WhatsApp-berichten rondgaan waarin iets vrouwonvriendelijks staat. Soms vallen incidenten mee en door ze zo groot te maken, lijken andere MeToo-praktijken minder serieus.
Vrouwen zijn meer met consent bezig, omdat ze ook vaker slachtoffer worden van grensoverschrijdend gedrag. Daarom is het ook een belangrijke taak voor de man om ernaar te vragen, zeker omdat hij naar mijn idee vaker iets initiëert als het gaat om seks. Ik merk dat mannen in mijn omgeving daar niet heel erg mee bezig zijn, maar het is dus wel belangrijk. En als één van mijn vrienden iets zou doen tegen iemands zin, zou ik ingrijpen.’
Jade (23) student Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek (liever geen foto)
‘Het blijft lastig te bepalen wanneer iemand consent geeft. Soms zegt hij of zij niet letterlijk “ja, ik wil”. Vaak gaan die dingen ook een beetje vanzelf. In de regel zeg ik dat zodra iemand “nee” zegt er geen sprake meer is van consent. Als iemand geen reactie geeft en overal in meegaat, ga ik er vanuit dat hij consent geeft. Soms merk je aan iemands houding dat er iets stroef gaat. Dan kun je er gewoon naar vragen, lijkt mij. Ik heb zelf nog nooit echt meegemaakt dat iemand duidelijk “nee” zei. Maar als iemand dat zou doen, dan zou ik dat niet persoonlijk opvatten.
Het is goed dat er meer aandacht komt voor dit onderwerp, zeker voor mensen die zelf iets vervelends hebben meegemaakt. Voor hen helpt het hopelijk als mensen zich bewuster worden van wat wel en niet kan. Zelf heb ik nog nooit iets vervelends meegemaakt op het gebied van seks, dus het maakt voor mij persoonlijk niet uit hoeveel aandacht eraan wordt besteed.
Als mannen iets over vrouwen zeggen, wordt het gelijk heel erg onder een vergrootglas gelegd. Als het andersom is, kan het ineens allemaal wel. Ik denk dat jongens het ook minder snel zouden aangeven als ze zoiets vervelend vinden. Misschien zijn ze daarin sterker dan vrouwen, of misschien vinden ze de aandacht op een bepaalde manier leuk. Toch vind ik het best dubbel dat dat zo verschillend is.
Vrouwen zijn wel meer met consent bezig dan mannen. Maar consent blijft een onderwerp dat niet zo vaak wordt besproken en waar niet iedereen open over is, dus het is lastig inschatten of het meer een mannen- of vrouwenzaak is.’
Emma (23) student Communicatie
‘Ik vind niet dat een man letterlijk aan een vrouw hoeft te vragen of hij toestemming heeft, maar hij moet wel goed aan haar houding aflezen of ze wel mee wil gaan met wat hij doet. Dat geldt andersom natuurlijk ook. Als ik merk dat iemand niet meedoet, dan check ik altijd even of het oké is wat ik wil.
Voor mij is consent helemaal geen ongemakkelijk onderwerp. Het is juist heel belangrijk dat je allebei oké bent met de situatie. Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat iemand aangaf dat ‘ie iets niet wilde, maar als ik merk dat er een bepaalde negatieve spanning hangt, vraag ik wel even of we nog wel door moeten gaan.
Dit onderwerp speelt ook bij mannen, maar vrouwen zijn er meer mee bezig. Voor mijn gevoel willen mannen ook vaker seks. En biologisch gezien zijn mannen vaak sterker, dus ik denk dat bij vrouwen soms ook nog wat angst is. Want als een man wil, kan hij gewoon doordringen.
Nu er zoveel aandacht is voor consent en MeToo in de media, worden er ook meer grappen over gemaakt. Studenten zeggen regelmatig vrouwonvriendelijke dingen, dat zie je ook in de media. Uiteindelijk denk ik dat iedereen wel begrijpt dat het geen grap is en dat je serieus moet omgaan met dit onderwerp. Van mezelf weet ik dat ik goed mijn grenzen kan aangeven, maar ik hoop dat al die media-aandacht hulp biedt aan de mensen voor wie dat lastiger is.’
- Lees ook deel 1: meer studenten over dit gevoelige onderwerp
