Achtergrond

‘Een video van herinneringen’

Studenten van de minors Islam & Samenleving en Dramaproducties keken gisteren in de theaterzaal van de faculteit Maatschappij en Recht naar de voorstelling As I left my father's house en praatten daarna aan dialoogtafels na over hun ervaring en over interreligieuze communicatie.

In de voorstelling vertellen drie mannen, de een joods, de tweede christen, de derde moslim, hun verhaal. Twee van hen zijn uit hun land van herkomst gevlucht, de joodse man ontdekt dat zijn echte ouders in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Er worden links gelegd naar verhalen uit de bijbel, koran en tenach. Zowel de verbindende als vernietigende kracht van religie wordt benadrukt. 

‘Heftig’, zo ervoer studente Fidan (27, Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) de voorstelling. Samen met Lisa (21, leraar Nederlandse Gebarentaal), Jesse (21, Rechten) en Ruth (22, Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) praat ze erover na aan de hand van een dialoogopdracht. Fidan vluchtte zelf met haar ouders uit Azerbeidzjan en woonde van haar 14e tot haar 19e in een Nederlands vluchtelingenkamp. ‘Het was als een video van herinneringen voor mijn ogen, zo herkenbaar. De een wordt geboren in het rijke westen, de ander in een kamp in Afghanistan. Hoe verschillend je leven kan lopen.’ ‘Het rijke westen, dat ben ik’, reageert Ruth. ‘Door de voorstelling besef je hoeveel mazzel je hebt gehad.’ De studenten vinden dat er te weinig aandacht is voor dit soort verhalen. Fidan: ‘Ik weet dat er ook veel economische vluchtelingen zijn, maar je kunt ze niet allemaal over één kam scheren.’ Jesse mistte in de verhalen meer context. ‘Wat was de achtergrond van de situatie van de drie personen, dat wordt mij niet duidelijk en daarom raakt het me minder.’

As I left my father's house is een theaterexperiment van New Dutch Connections, dat sinds 2009 in onder andere kerken, moskeeën en congressen is gespeeld. Oprichter Bright Richards, die in 2009 de Compassieprijs voor het project won, wilde de voorstelling ook naar studenten brengen omdat hij ze, als de beleidsmakers van de toekomst, wil doordringen van de diversiteit van de samenleving. ‘Ik kan me voorstellen dat het onderwerp nu nog ver weg is, maar straks als professional krijg je met dit soort verhalen te maken en moet je manieren bedenken om mensen zich veilig te laten voelen. De voorstelling en nagesprekken zijn een manier om je af te vragen: wat doen die verhalen met mij?’

Aan het einde van de dialoogopdracht wordt de studenten gevraagd deel te nemen aan vijf evenementen van New Dutch Connections op gebied van interreligieuze communicatie in het kader van de Vrede van Utrecht, zoals het Interreligieus Ontbijt in april en de Interculturele Kerkennacht in juni. Met de term ‘religie’ hebben ze wat moeite, maar Wereldvluchtelingendag, ook in juni, dat ziet in ieder geval Fidan wel zitten.

As I Left My Father's House from FreeLemon on Vimeo.