Interview

Maarten Born neemt afscheid van de HSR. ‘Beetje onwerkelijk’

Foto: Kees Rutten

Als lid van de hogeschoolraad en studentenbesturen zat student Maarten Born (23) de afgelopen jaren niet stil. Nu neemt hij afscheid, omdat zijn stage bij de ambulance begint. ‘Vooral de overlegvergaderingen met het college ga ik missen.’

Bij zijn afscheid werd Maarten jubelend toegesproken: ‘Je hebt een unieke manier om ongelijkheid tussen de studentenvereniging en studieverenigingen te benoemen. Daarnaast ben je een hulpverlener in hart en nieren. Dat siert je. Je stage bij de ambulance laat zien hoeveel je om anderen geeft. Ik gun je dit zo en feliciteer je van harte!’ 

De woorden van collegevoorzitter Wilma van Scholte op Reimer op 12 maart, de laatste hogeschoolraad waar Maarten aanwezig was. Tweeënhalf jaar lang was Maarten elke woensdag te vinden in het vergadercentrum op Padualaan 99.

Plotseling

‘Nog een beetje onwerkelijk’, zegt Maarten over zijn afscheid. Hij zit aan een tafeltje in Padualaan 101, met een schorre stem (‘combi van verkoudheid en een gezellig bedrijfsfeestje’). Het vinden van een stage is voor studenten Medische Hulpverlening een bekend probleem, dus Maarten was blij dat hij iets vond. ‘Dat ging alleen ineens wel snel. Eind februari hoorde ik dat ik 17 maart al kon beginnen bij de ambulance.’ 

Vooral de vergaderingen met het college ga ik missen.

Vanaf nu zal hij zijn woensdagen niet meer op de HU spenderen, maar in de ambulance. Dat voelt dubbel. ‘Ik heb heel veel zin om af te studeren en nieuwe dingen te ontdekken. Maar natuurlijk ga ik de hogeschoolraad missen. Vooral de overlegvergaderingen met het college. Dat zijn momenten waarin we echt iets toevoegen. We moeten hen daar overtuigen van onze standpunten als we het niet met elkaar eens zijn. Best een uitdaging. Het zijn toch drie mensen die ervoor gestudeerd hebben.’ Naast de serieuze job, was er veel tijd voor gezelligheid. ‘De andere studenten van de hogeschoolraad zijn mijn vrienden geworden, waarmee ik regelmatig een biertje drink.’

Foto: Kees Rutten

Kratjesprotest

Terug naar de ‘afscheidsspeech’ van Van Scholte op Reimer: ‘Ik weet nog wanneer ik voor het eerst over je hoorde. In 2021 kreeg het college bericht over een protest. We zouden te streng zijn voor studieverenigingen. Daar zat jij, met andere studenten, op kratjes. We dachten toen: O jee, waar gaat dit heen?’ 

Door het protest in coronatijd uitte studenten hun onvrede over de regels voor de Science Cafés, die nog steeds gesloten waren, terwijl de horeca volgens het RIVM-advies weer open mocht. De studenten zaten op bierkratten op het regenboogfietspad.
Van Scholte op Reimer: ‘Een belangrijke les die we toen leerden: we moeten in gesprek gaan. We beseften dat we dat al veel eerder hadden moeten voeren. Die les heb jij ons geleerd!’

Maarten lacht als hij terugdenkt aan het protest. ‘Dat was een beetje een baldadige puberale actie, maar wel iets waar we echt wat mee hebben bereikt.’ 

Maarten Born
2019 – heden: Studie Medische Hulpverlening
2020 – 2021: Bestuurslid Science Café Het 7e
2021 – 2023: Bestuurslid Paramedus
2022 – 2023: Vicevoorzitter instituutsraad Verpleegkundige studies
2022 – maart 2025: Hogeschoolraad fractie Vlijmscherp

Vrije tijd: Vrijwilligerswerk bij de reddingsbrigade in Haarlem, een biertje drinken op het terras, spelletjes doen.
Woont: In een appartement in Utrecht met twee huisgenoten, waaronder Chiel Boot. 
Gezin: Moeder, werkzaam als HR-directeur. Vader, eigen bedrijf als reclamemaker. Zusje (22), studeert aan het University College in Groningen.

Posters met ‘How are you? ‘

Op de woensdagen was het vaste prik: discussiëren met elkaar en met het college, over de begroting, feestdagen of de reiskostenregeling voor medewerkers. Vooral het thema studentwelzijn vindt Maarten belangrijk. ‘Of meer algemeen: dat we wat beter naar elkaar omkijken. Als voorzitter van de studentengeleding sprak ik met studentenpsychologen, -decanen en hun teamleiders. Het viel me op dat we best wat meer konden doen. Sommige zaken blijven op de plank liggen. Dan is het nodig dat de raad daar even over doordramt.’ Een voorbeeld: de posteractie die hij met een aantal mede-leden organiseerde. ‘Samen met medestudenten hebben we flink aangedrongen op een postercampagne.’ In het najaar van 2023 kwam die er. Posters op de spiegels in de toiletten met teksten als ‘Are you happy?’ en een link naar ondersteuning op HU Wegwijs.

Deze week is de campagne opnieuw van start gegaan. Ditmaal met stickers op spiegels.

Het meest recente wat Maarten en zijn mede-HSR-leden voor elkaar kregen: extra geld voor studieverenigingen en science cafés aan de HU. Maarten: ‘Ik vind nog steeds dat er een groot gat zit tussen de vergoeding van studieverenigingen en studentenverenigingen, maar het college heeft concessies gedaan en met de huidige financiële situatie is het begrijpelijk dat ze hierop uitkomen.’

Maart 2023: Maarten Born en Chiel Boot met Robbert Dijkgraaf (voormalig Minister van Onderwijs)

30 Studiepunten is teveel

‘We bereiken veel als hogeschoolraad en vaak zijn dat ook subtiele wijzigingen.’ Maarten heeft wel twintig keer benadrukt dat werken met blokken van 30 studiepunten een uitzonderingspositie zou moeten blijven (ten opzichte van 15 studiepunten). ‘Om de studeerbaarheid voor studenten te bewaken. Daar is niet direct iets mee gedaan, maar ik hoop dat er een zaadje is geplant bij het college. Dat ze, wanneer ze ergens 30 studiepunten hanteren, zich afvragen of dat haalbaar is voor studenten.’

Maarten in het vergadercentrum, waar hij elke woensdag te vinden was. Foto: Kees Rutten

Niet aan de zijlijn graag

‘We vinden overal allemaal wel wat van. Er zijn veel mensen die langs de zijlijn staan en dingen roepen. Dat past niet bij mij. Ik wil dingen beter maken. Van mijn rooster tot de verdeling van studiepunten: er is genoeg te vinden en verbeteren.’ Op de middelbare school zat Maarten in de medezeggenschap. Vanaf zijn tweede jaar HU zat hij in het bestuur van het 7de. Het jaar daarna versterkte hij het bestuur van de studievereniging Paramedus. .

‘Het geeft voldoening om samen met anderen te zorgen dat de HU een betere plek wordt.’

Via OSHU leerde hij Chiel Boot en Joram van Velzen kennen, allebei lid van fractie Vlijmscherp. ‘Ze vroegen of ik op de lijst wilde. Ik kwam op plek zes. We kregen zeven zetels, dus ik zat in de raad.’ In die tijd zat hij niet alleen bij de medezeggenschap, hij was ook actief in de instituutsraad en het bestuur van zijn studievereniging. Hij is inmiddels een bekend gezicht voor velen aan de HU. ‘Het geeft voldoening om samen met anderen te zorgen dat de HU een betere plek wordt.’

Ambulance

Waar het binnen het bestuur maanden kan duren voordat er duidelijke resultaten of besluiten zijn genomen, moet Maarten op zijn stage juist supersnel handelen. Hij loopt stage bij de ambulance in Hoofddorp, 32 uur per week met onregelmatige diensten. Zijn dagen zijn onvoorspelbaar. ‘Soms heb ik zeven ritten op een dag, soms twee. Ik weet nooit wat we aantreffen: een oudere dame met pijn op de borst, een kind van één jaar dat niet meer kan ademen… Elke dag is anders.’

Of hij bang is voor heftige situaties? ‘Niet echt. We worden er goed op voorbereid, ook tijdens de studie – met trainingsacteurs. Natuurlijk mag iets je raken, dat maakt je menselijk. Maar je moet ook stressbestendig en daadkrachtig zijn.’ Vaardigheden die ook in medezeggenschapsraad goed van pas kwamen. ‘Ook daar moet je onder druk presteren en scherp debatteren. Hard op de inhoud, zacht op de persoon. Dat zeggen we bij Vlijmscherp altijd.’

Toekomst

Eind dit studiejaar hoopt Maarten af te studeren. En dan: medisch hulpverlener op de ambulance? Of op de spoedeisende hulp? ‘In ieder geval iets in de zorg. Wat precies, dat zien we dan wel weer.’ Hij denkt even na. ‘Ik blijf niet veertig jaar aan het bed staan. Misschien ga ik nog iets doen in het onderwijs of in zorgmanagement.’ Glimlachend voegt hij toe: ‘Wie weet zelfs iets in de politiek, ik heb nu toch leren debatteren.’