Ik sta voor de ingang van de faculteit te wachten tot mijn les begint. Ik ben vroeg, want ik rook. Vanuit mijn ooghoek gluurt een keurig geklede man naar me. Even later spreekt hij me aan: “U is toch dhr. P. Janssen die af en toe een blog doneert aan Trajectum?”.
Voordat ik bevestigend kan antwoorden, vervolgt hij: “U moet weten dat ik erg boos op u ben; u uit zichzelf in uiterst negatieve zin over een diversiteit aan onderwerpen. U gebruikt daarbij bovendien humor en vooral daar ben ik boos om. ‘Razend’ benadert meer mijn gevoelens betreffende uw stukjes. Indien U meent zich kritisch te moeten uitlaten, doe dat dan gewoon, maar verpak uw kritiek niet in humor, met humor denkt u zichzelf vrij te kunnen pleiten en dat is een stap terug in de menselijke beschaving,”. De man snuift en stapt driftig weg.
Terwijl ik ietwat verbouwereerd over zijn woorden sta na te denken, spreekt een groepje studenten me aan: “We hoorden wat die bobo zei, maar hij heeft ongelijk hoor, humor is cool en is eerder een hoogtepunt van beschaving; humor maakt kritiek juist milder en toegankelijker, En zonder kritiek wordt niks beter”.
De rest van de dag denk ik na over deze gebeurtenissen. Twee vrijwel lijnrecht tegenover elkaar staande meningen over hetzelfde onderwerp. Ik zou daar zelf toch ook een mening over moeten hebben, al dan niet verpakt in humor. ’t Enige dat me te binnen schiet is een uitspraak van Cruijff: “Ik ben er nog steeds van overtuigd dat zoals ik het doe je het moet doen want anders zou ik het niet doen”.
