Ik ben sinds een week of drie in het bezit van een duurzaam biologische katoenen jurk. Meestal hebben duurzame kleren een wat sneue uitstraling, zoals de hemdjes van de mevrouw achter de kraam op de biologische boerenmarkt. Ook de babykleren in haar kraam doen vermoeden dat ze uit de crisisjaren van de vorige eeuw stammen. Maar mijn jurkje heeft uitstraling. De prijs was ook nog oké en op m’n vraag of de donkerblauwe jurk na drie wasbeurten tot lichtblauw zou verworden, kreeg ik de garantie dat dit echt niet zou gebeuren.
Duurzaam is in. Sprak iedereen een paar jaar geleden over eko, tegenwoordig moet je vooral duurzaam bezig zijn.
In het verdrag van Kyoto (1997) conformeren de landen die het verdrag geratificeerd hebben zich aan de afspraken voor vermindering van CO2-uitstoot om het broeikaseffect tegen te gaan. Het is bekend dat dit veel te langzaam gaat en voor het tot een akkoord komt is mijn blauwe jurkje ongeveer grijsgewassen. Ook duurt het vaak jaren voor regeringen hun pootje onder het verdrag zetten. Rusland ondertekende pas in 2004. Ondertussen smelten de ijskappen in hoog tempo en zullen hele volksstammen op de loop gaan de komende jaren als gevolg van overstromingen en uitbarstingen.
Maar niet zeuren en zuur doen, elk initiatief is meegenomen, ook de ledlamp die we keurig in onze lampjes draaien.
De Hogeschool is een soort Kyoto in het klein. Er is beleid geformuleerd en iedereen is van goede wil, maar om daadwerkelijk tot duurzaam beleid te komen, zal er nog wel het nodige smeltwater door rivieren moeten stromen voordat de hogeschool zich duurzaam mag noemen. 11 November is tot landelijke Dag van de Duurzaamheid uitgeroepen. In diverse faculteiten vinden activiteiten plaats, die mensen bewust moet maken. Mijn activiteit: Ik neem vandaag m’n eigen boterhammen mee en bespaar de uitstoot van de verbranding van een bordje, plastic beker en bestek en de verpakking van m’n plakje kaas.
